carla-oeganda.reismee.nl

laatste verslag uit Oeganda

morgen komen we naar huis....het is bijna voorbij.....vrijdag landen we weer in Brussel....met beide voeten weer op aarde.....of staan we hier met beide voeten op de aarde....ik probeer "best of both worlds" op te pakken, mee te nemen en niet te vergeten, konden we het maar mengen, zoals 2 potjes verf die je mengt en een mooie kleur komt eruit.....deze wereld iets van ons en wij iets van hier.....dat zou mooi zijn....op elk vlak / gebied.....kan niks bedenken wat ik niet zou willen mengen. Waren wij maar iets bruiner en hun iets lichter....waarom is het zo oneerlijk verdeeld.....

ik ben blij en dankbaar dat ik mijn verlangen om ooit in keer in Afrika te zijn en te werken heb mogen waarmaken, voelt alsof ik een universiteits-diploma heb gehaald, zoveel geleerd, zoveel gezien, zoveel ervaren....

Gisteren in het Z-H kwam ik met mijn tas vol snoepjes, gewoon hier uit een grote supermarkt, 2 kg in totaal.....als dank voor het personeel, zoals je dat bij ons ook doet na een stage, als kleuters zo blij !!! Allemaal... en ook zoals bij ons, (vroeger toch), ontfermde het lieve oude pezige hoofdzustertje zich erover, nadat iedereen er een paar had, ging de zak achter slot en grendel.....wat natuurlijk een kapot slot was, en waardoor iedereen met volle mond liep te lachen en te bedanken, de gehele ochtend ! De hoofdzuster net zo hard. Zij ging alle personeel af....van lab naar kantine naar administratie....iedereen werd heel zoet verrast ! En ik vervolgens een hele dag bedankt, want de zuster vertelt er wel bij dat ze van mij komen.....ook heb ik de zak met pleisters en gaasjes en spullen die ik meehad voor onszelf, in geval van, afgegeven op de afdeling. Hele studies naar steristrips.....nooit gezien, wondspay, vroegen ze of het "perfume" was....ik een mini klinische les wondspray gegeven....onze rol leukopor.....plakten ze stukjes op hun hand....en lieten ze trots hele dag zitten.....zo'n mooie pleister hadden ze nog nooit gezien.....leukopor.....gewoon leukopor.....oh en niet te vergeten de elastomull/pehahaft......wat een uitvinding...en voor ons zo gewoon. Ze hebben nu 2 doosjes, een smalle en een bredere....ik vrees dat ze het nooit gaan gebruiken.....ze knippen zelf wel iets van een oud vod.....ze doen het goed, op hun manier....

Toch ook weer een verdrietig, confronterend moment, als de zuster verteld dat deze ochtend, het jonge meisje, met de longembolie,....lag er al 2 weken, is gestorven.....ik zei toch al......dat komt niet goed, met alleen trombosespuitjes,....ze hebben de medicijnen niet, de kennis niet, de patiënte en de familie had het geld niet, om naar een beter Z-H te gaan, want dat is ook schrijnend, als ze hier in Kampala naar een beter/duurder Z-H was gegaan....had ze het ws gewoon overleefd.....laat staan als ze in Nld geboren zou zijn.....het meisje ligt in het mortuarium....stel je er niks bij voor, het is een lemen hut met strooien dak van 3 x 3, niks gekoeld, op het terrein, de familie waakt buiten uren lang, tot er iemand gevonden is die het lijk komt ophalen gratis of toch voor heel weinig. Als ik 's-avonds op het terrein kom, zitten ze er nog.....stilletjes treurend.....het is al donker....nog niemand gevonden....

Frank van Doingoood komt voor een soort eindevaluatie, we spreken de weken door met Sister Phiona, een soort overkoepelende hoofdzuster.....jong, hip, en haar zie ik ooit nog wel eens naar Europa komen om te werken / studeren, zij heeft echt zucht / drang naar meer en ook potentie..... Bij de meeste mensen denk ik, blijf lekker hier, je gaat nooit kunnen aarden in onze wereld. Met haar bespreken we ook wat ik zag en ervaarde, zij luistert goed en begrijpt alles. Ik heb niet veel kunnen doen voor mijn gevoel, maar toch zijn het vaak de dingen die je met elkaar bespreekt, waar we beiden wat van leren. Heel simpel, over de controles van de hartslag, van de baby, tijdens een bevalling.....zij neemt het mee, en gaat de zusters van de afd instrueren. Ik krijg zelfs een certificaat van Doingoood. De vrijwilligersorganisatie. Intussen is de dokter ook aangeschoven en gaan we het hebben over de wasmachine ! Frank probeert hun bij te brengen dat ze niet bij iedere vrijwilliger moeten gaan schooien, ik vertel hun, dat ik wat ouder ben dan de meeste vrijwilligers, die meestal nog student zijn, dat die in Nld ook moeten rondkomen van een karig inkomen. En dat ik een heleboel vrienden heb die heel spontaan en heel snel een wasmachine bijeen hadden voor het Z-H. Ook dat begrijpen ze (nu dan toch). Ze gaan niet meer schooien, ze krijgen jaarlijks ook een donatie van de vrijwilligersorganisatie. Dat is het mooie van Doingoood, zij bekijken aanvragen voor donatie van projecten, ze moeten met kostenplaatjes komen en de redenen. Als alles gegrond is en goed uitgezocht, dan krijgen ze vaak een mooi budget. Maar hier is ook.....geef ze een vinger en ze willen je hand...... want blank = rijk...... dat is gewoon zo. En het is gewoon ook zo. Dus de wasmachine......die komt er !! Omdat jullie geholpen hebben !! Het is echt een extraatje. Hoe gaan we dat doen ?? Heel gewoon we gaan naar de winkel en ik betaal en we nemen hem mee naar het Z-H. Wie gaat er mee ? Met welke auto ? Binnen nu en 30 minuten vertrekken we......zeggen ze.....anderhalf uur later vertrekken we in colonne naar de stad.....ik neem Kaylee mee, mijn opvolgster zeg maar, zij is er nu een week als vrijwilligster en het is heerlijk om Hollands te kunnen kletsen. (op mijn werk). De dokter gaat mee, 2 mannen van de administratie, hele leuke grappige gasten, allebei verliefd op mijn IPhone, en de driver; de chauffeur van de pick-up, we gaan met de pick-up van de outreach. En nog een oud barrel. Vlgs mij, van een van die gasten. Hij rijdt alsof hij Verstappen in Kampala is. Wij zitten veilig in de pick-up met de dokter....ons kan niks overkomen, zo voelt het ook als we door een louche buurt rijden en lopen op op zoek naar een wasmachine. Niemand die ons "lastigvalt" aan de zijde van 4 Oegandezen, die er niet arm uitzien. Zaak in, voelt niet goed voor mij, de dokter gaat onderhandelen....we kiezen en sluiten een deal....een mooie LG. Geen VISA mogelijk, dan gaan pinnen....4.000.000 UgSh. Bijna 1000 euro jongens ! Allemaal dankzij jullie ! De dokter mag er op passen van mij. Terug naar de winkel, betalen contant, en dan blijkt de machine net verkocht te zijn, terwijl hij 10 min geleden nog in het magazijn stond.....ruzie.....tussen de Indiers (verkopers) en de dokter met de jongens uit het Z-H.....de dokter eist zijn geld terug, want hij wil nu de machine en niet morgen ! Ze lijken mij ook niet te vertrouwen, ik vertel de dokter dat ik een mooie winkel zag vorige week aan de andere kant van de stad, bijna een soort Media Markt, geen probleem, geld in de zak en op naar de Media markt, als we dat gelijk hadden gedaan hadden.....had het 3 uur gescheeld. Maar niemand heeft haast hier, dus ik ook niet, daar een hele mooie Samsung gevonden (720 euro) met een grote trommel, mooier dan ze hadden durven dromen, 2 grote zakken OMO erbij en de rest van de centen gaat naar de spullen voor de aan- en afvoer van het water. Intussen is het half 6.....om 12 uur gingen we vertrekken binnen 30 min.....dat werd half 2, zonder lunch......dus alle 6 grote honger nu.....wasmachine staat op de pick-up.....we eten een hapje in een Afrikaanse coffeeshop....kwart over 6....om 19 uur is het donker.....over zevenen komen we aan in de schemer........met de wasmachine en het halve Z-H heeft op ons gewacht.......ontvangst door een man, die een groot directeur is ofzo.....ze moeten en zullen de machine officieel overhandigen, met foto's en al.....een handdruk à la Maxima, van 5 min.....voor de foto's....jullie en ik worden 100 x bedankt en God Bless You All.........

Ik besluit dat dit mijn laatste dag was.....morgen ga ik niet meer.....het is goed zo......geen zin in tranen en tissues......die hebben ze toch niet......


Reacties

Reacties

Imke

Wat een mooie tijd heb je gehad! Hele goeie terug reis en afscheid nemen bestaat niet...dus ook geen zakdoeken nodig???

Brigitte

Ik heb bijna tisseu's nodig ! ?

conchita

Mooie afsluiting zo van een geweldige tijd daar. Goeie reis

Marleen

Heel goeie reis terug en mooi dat de wasmachine nu staat ,
Hopelijk maken ze het filter eens schoon , maar daar kun je volgend jaar nog eens naar kijken als je nog eens terug zou willen , ??

Veerle

Way heb ik genoten van je reisverhalen! Had het pas vorige week door dat het van jou kwam. Dacht allez die willen hier steeds dat ik op reis ga. Spam dus delete. Ik lees dus nu met terugwerkende kracht. Wat een madame ben jij ! Maar dat wist ik hiervoor ook al hoor! Veilige terugreis xxx

sigrid

Beetje mosterd na de maaltijd, of vijgen na pasen zoals ze in België zeggen..
Alle verhalen nog niet kunnen lezen, super zeg dat je dit hebt gedaan!
Groetjes,
Sieg

Leslie

Het zit er bijna op. Top ervaring. Alvast een goeie reis en tot snel.

Annemiek

Wat een mooie afsluiting van je verblijf in Oeganda!! 'n wasmachine voor ons zo gewoon, voor daar zo speciaal. Ook heerlijk om te lezen, hoe ze reageren op je snoepjes. Op dat gebied zijn we hetzelfde. Ook wij zijn niet vies van n traktatie. Ik wens je n goede en veilige terugreis en hoop t.z.t weer eens heerlijk bij te kletsen ?

Ad

Schitterend laatste verslag hoor!

Het is, zo blijkt, een mooie, rijke, misschien soms ook wel moeizame, ervaring voor je geweest, en je kennende, weet ik heel zeker dat je de mensen ook wel wat "bijgebracht" zult hebben, dat pakt niemand je meer af.

De wasmachine... Sja, wat ik al zei bij de foto's, heel mooi, iets blijvends achter te kunnen laten namens jou, en je mee-lezende vrienden hier! Dat van die "Directeur" verbaasd me niets, ze zijn, denk ik dan, over het algemeen, best wel van de officiële, en ceremoniële zaken :-) Leuk ook dat er een hele delegatie mee ging om dat ding! Ook dat geeft al aan dat zij het zeker wel de moeite vinden, en waarderen.

Nog 2 nachtjes, dan haal ik jullie op!

Goeie reis, alle 3!

Groetjes, Ad

Cathy

Jammer dat je avontuur ver voorbij is. Ik heb met veel plezier meegelezen en ben blij dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan je kado. Dichter bij de bron kunnen we niet geraken. Carla ,Joëlle en Joran goede reis terug. En we doen snel weer een koffieke als wij terug zijn. Kunnen we bijkletsen.

Marjolein

Wat een prachtige verslagen! Heel erg leuk om te lezen en soms ook zo aangrijpend! Wat een luxe om in Nederland in de zorg te werken.. Veilige terugreis en ik kijk al uit naar al je verhalen!

Elly

Wat zijn die 4 weken voorbij gevlogen!
Wat een geweldige verhalen.
Alvast een goeie terugreis alledrie.
We moeten snel eens bijkletsen.

Marianne de Ritter

Geweldig. Je hebt goed gedaan. Indrukken achter gelaten en zeker ook kennis. Ze gaan er wat mee doen, zeker weten

Tommy

Super Carla. Ik heb alles in 1 ruk gelezen. Knap van je!

Anja

Wat een prachtig avontuur Carla, ik was even helemaal met jou op reis en bij de jouw ziekenhuis en mensen in Afrika! Geweldig, echt genoten van je verhalen en al je verwonderde, vrolijke, moedeloze, boze, verdrietige en enthousiaste momenten. Je bent een mooi mens!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!