carla-oeganda.reismee.nl

laatste maandag in Africa Oeganda Kampala, na een weekend vol safari

ben nog niet weg, maar denk al soms....dat was de laatste keer, ergens passeren, ergens zijn, was net nog op de African Craft Market, waar je talloze souvenirs kunt kopen, ws de laatste keer....op de Boda richting Hostel door Downtown, ik heb er geen foto's durven maken....te gevaarlijk....maar een van internet geeft weer wat ik bedoel, als je daar je mobiel en zeker een IPhone uit je zak of tas haalt is hij weg....of door een passant, of door een passerende Boda...en dan maakt het niks uit of je Mzungu bent of Oegandees.....heb de waarschuwing die ik meermaals kreeg ter harte genomen en mijn IPhone daar nooit uit mijn tas gehaald...ik ga de beelden nooit vergeten....kan ze alleen niet met jullie delen, gelukkig hebben Joelle en Joran het ook gezien, beleefd en meegemaakt, niet alleen Downtown, maar alles wat naar Afrika ruikt, voelt, proeft.....het is bijzonder.....en het is anders....alles is heel anders. Heel mooi kan ik niet zeggen, want wat is er mooi aan bedelende kleuters op een stoep....vies vuil met lompen en wonden....heel triest....vond ik het allermoelijkst....maar ook bedelende volwassenen, daartegenover staan ook de beelden van arme mensen in hutjes van stro of krotjes van steen, in de middle of nowhere, of midden in de grote stad, die heel gelukkig zijn of toch lijken....met een vrije zondag, wanneer ze spelletjes doen in het midden van hun dorpje/wijkje, soort "mens erger je niet" op een grote kei, waar rond ze zitten. Ze gaan naar de kerk, eten buiten samen met familie of buren, kindjes spelen leuk buiten voor de hutjes, groot en klein, met een oud wiel of een panty volgepropt met afval....hebben ze een mooie bal....van muziek wordt ook iedereen blij en dat hoor je ook overal op straat.....dat is weer mooi....ze zijn vaak tevreden met hun leven...ze weten ook niks van buiten hun dorp....geen post, geen internet, soms in een winkeltje/cafeetje, een TV, waar rond ze dan met zijn allen naar een voetbalwedstrijd kijken, liefst het Engelse voetbal, niet live, maar een paar dagen erna, zendt de Oegandeese TV, de wedstrijden uit. Uren kan ik rondrijden, rondkijken en genieten van de mooie beelden en geluiden. Heb ook daar een paar foto's van geplaatst, ik vond en vind het moeilijk om opvallend foto's te maken van mensen. Genant. Wil hun niet in verlegenheid brengen. Want hoe zou jij het vinden als je in Hulst op de Mart loopt en er komt een buitenlander naar je toe die een close-up van je wil maken.....ik zeg niet dat ik ooit terugkeer.....maar als ik zou gaan, dan zou ik gaan met een andere missie....ik zou door het land trekken en foto's maken van de mensen onderweg, en hun vertellen dat ik hun leven in beeld wil brengen. Om "ons" te laten zien hoe mooi en hoe sterk ze zijn, hoe veerkrachtig en nooit opgevend, moedig en vriendelijk, gastvrij en trots op hun land, werkend in de meest barre omstandigheden die je je kunt voorstellen, minstens 6 dagen per week. En 8-urige werkdagen hebben ze niet van gehoord.

Afgelopen weekend hadden we een Safari gepland. Vrijdagochtend heel vroeg op, 6 uur reizen, over soms vreselijke wegen.....Afrikanen noemen het Free African Back Massage.....nou je nierstenen, mocht je ze hebben zijn ook vergruisd. Hebben de eerste dag Rhino's (neushoorns) van heel dichtbij in het wild gezien, dwz, in 1984 is de laatste vermoord in Oeganda door stropers, maar in de 2003 zijn er 2 koppels uit een ander land uitgezet in Oeganda en dat heeft succes gehad, want er zijn nu 20 terug ! In een beschermd heel groot gebied gelukkig. Wel in het wild, dwz worden niet gevoerd of verzorgd. De tweede dag weer heel vroeg op voor een safari over de savanne. Daar kun je vanuit een auto de Big 5 spotten. Weer alles in het wild en in hun natuurlijke habitat. Nauwelijks te bevatten dat de dieren daar al duizenden jaren rondlopen, vredig naast elkaar en vaak ook jagend op elkaar....zo hoort dat in de natuur. s-Middags een vaartocht over de Nijl met vele nijlpaarden en krokodillen, de laatste hebben we niet gespot....geef er niks om...aan de waterkant paraderen dan giraffen, olifanten, pumba's, alsof je naar Nat. Geografic zit te kijken.....varend naar de Murchison Falls, watervallen.....groot, zo groot en wat een geweld. En dat alles in de rivier de Nijl, die ergens anders, ver weg, in Jinja Oeganda begint. En uiteindelijk in Egypte zal eindigen. De derde dag was de dag van de chimpansee-trekking.....3 uur te voet door een jungle....supergaaf, keivermoeiend, kletsnat van het zweet en het vochtige bos.....leek het erop dat we ze niet gingen vinden, want ook hier weer het is in het wild, geen controle van mensen erover.....Freek Vonk zou in zijn element geweest zijn.....ik dacht na 3 uur, bekijk het maar met je apen....maar er werden verse uitwerpselen gevonden door de ranger en verse afdrukken van de knokkels...en voeten.....groot man....nog even doorbijten....en jawel.....hoog in een boom de eerste, even later een tweede, die voor onze ogen uit een boom naar beneden komt, lijkt te vallen, maar met die lange armen en benen zo behendig.....veel lawaai ook van brekende takken....ze maken zich snel uit de voeten....maar indrukwekkend die paar minuten.....chimpansees in hun eigen natuur, waar ze horen, waar ze gelukkig zijn, waar ze alles hebben wat ze nodig hebben.....van mij mogen ze alle dierentuinen sluiten....na het beleven van deze dagen.....daar horen ze niet.....mishandeling, bah....dank je wel Afrika dat ik even mocht binnengluren....

morgen het slot van de wasmachine.......met een happy ending.....!!

alvast bedankt namens de mensen van het HCOH !


Reacties

Reacties

Anne

O Carla!! Wat lees ik graag je verhalen!!!!! Ik vind ze eigenlijk te kort, je maakt me nieuwsgierig ... ik wil meer lezen / weten. Maar ook super fijn dat je weer naar huis komt.. kan niet wachten om je verhalen te horen

André

Hee Carla,
geen idee van je wens om daar naar toe te gaan.
Gaaf dat je het gedaan hebt samen met Joelle en Joran. Ik heb met verbazing en plezier je verhalen gelezen.
Voor de inleg van de wasmachine ben ik te laat maar als je nog geld kunt gebruiken voor een doos waspoeder of zo dan graag je rekeningnummer.
Alvast een goede en veilige terugreis gewenst

groetjes en tot ziens in het Zeeuws Vlaamse.

André en Ingrid.

Ad

Ik heb je meest recente "verslag" weer met veel plezier gelezen! HIer en daar met een lach, en op andere plekken met een bijna-traan (ja, klein hartje, nix nieuws, ik ga al janken als Bambi op tv komt :-)) Maar je "proeft" de frustratie, de onmacht die je voelt! Heel mooi!

Groetjes, Ad

Arianne

Hoi Carla. Weer pakkend verhaal. Toch niet te bedenken vooraf hoe je dat alles zou beleven. Inderdaad frustratie,ongeloof en verwondering. Je collega's gaan jou vast missen daar. Geniet van je laatste dagen en een goede reis terug. Xx

Ella

Hallo Carlaatje, wat is de tijd snel gegaan,kom je gewoon alweer bijna naar huis!! Ik heb vol bewondering je verhaal gelezen. Wat zul je nog veel te vertellen hebben als je er weer bent! Ben ook wel benieuwd hoe je dochter en haar vriend het hebben gehad. Goede vlucht terug naar huis!!

Groetjessss Ella.

Brigitte

Ga je verhalen missen ! De tijd vliegt voorbij en voor je 't weet ben je weer thuis, met een hoop indrukken, verhalen, beeldmateriaal en zoete herinneringen !
Mooi dat je een lang gekoesterde droom hebt verwezenlijkt. Veel mensen komen daar in hun leven niet aan toe of durven de stap niet te maken! Heb veel bewondering voor je hoor!
Goede terug reis en tot later !

Neel

Mooi verhaal weer, superleuk dat je die beesten van dichtbij heb mee mogen meemaken, in de natuur , daar waren ze horen. Altijd al gevonden dat ze niet opgesloten dienen te worden, geniet van je laatste dagen en ik zie je volgende week wel weet op 't Steen, goeie reis terug.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!