Maar ik stond wel een half uur na mijn entree op mijn 1ste werkdag bij een sectio. Gelukkig met mondmasker voor, want die mond was hele tijd wijd open. Op blote voeten ! Ik he ! In de OK. Wel in 'n blauw pak, wat nog voor me gestreken werd, waar ik bij stond, in een soort van voorkamertje. Oud alles, onvoorstelbaar, oud en roest. Van de kapstok, infuusstandaard, bed, alleen de deurklinken niet.....want die zijn er gewoon niet, je steekt gewoon je vinger in dat gat. De sectio was net begonnen, waren zelfs aan het wachten op me, veel herkenbaar, maar wat is er veel niet, mevr had spinaal, want was wakker, verder niks van RR HR sat meting. Niks ! Ligt er gewoon een wakkere vrouw met een buik open, heel apathisch wel, alsof ze zich afsloot. 1 dokter en een man die ms anesthesist is ? Maar die was er meer niet dan wel, en 2 zusters. Oh en een derde hulpje ofzo. Ook op blote voeten, de rest had witte regenlaarzen aan. Niks geen aandacht voor de vrouw. Heel op het gemak, de mevr haar buik openen, dat herkende ik weer, en daar is het kopje, slap en blauw, geen paniek, alles blijft rustig daar, doen niks, zeggen ook niks tegen de moeder, die blijft apathisch liggen. Kind mee met een van de zusters naar een soort (roestige) bijzettafel, afdrogen, afnavelen met een veter, -tig doeken erom, weg kind, huilt nog steeds niet, maar ademt wel, dus is oké ! oef ! Alles praat in Luganda, dus ik snap er de ballen van, maar de handelingen zijn heel bekend. En alles in slow motion. Moeder wordt dichtgemaakt, infuus staat leeg, zal ik het zeggen ? Ik hou wijselijk mijn mond, ze vragen me wel waar ik vandaan kom en wat ik ben....een nurse ? een midwife ? En how many years ? 34 years.....wow ! Niemand die cares about dat infuus, ik check wel effe uit mijn ooghoeken of er geen lucht ingaat, de uterus wordt gehecht, dat ding ligt eruit geklapt, op de bovenbuik, op een veld waarvan de steriliteit ver te zoeken is. Steriele gazen....een paar....tellen ? Why ? Er worden ook stoffen gazen gebruikt, die vast uitgewassen worden, er staat wel een autoclaaf op de OK. Oh en de placenta slingert nog ergens tussen haar benen. Vruchtwater en beetje bloed druipt op de grond, handig dus die regenlaarzen. Uterus wordt in de buik gepropt, en de lagen worden gehecht. Zoals bij ons, maar verdient geen schoonheidsprijs. Nu snap ik waar sommige dokters hun vaardigheden vandaan hadden/hebben. Nu snap ik veel meer eigenlijk. Het kan ook heel goed met veel minder. We zijn klaar, baby ligt in de -tig doeken, heel stil op een aanrecht intussen. Gewogen ? Ik heb het niet gezien, ms heb ik het gemist hoor. Maar hij leeft nog, want ik kijk af en toe even. Mama mag op een transportbrancard. Het is een plank met 4 wielen. meer niet. Tussen haar benen wordt een verband gepropt, van stof. Heel groot en dik. Het nog steeds lege infuus gaat mee. Op naar de afd ! Dat is een nis in een gang. Geen kamer. En er staan 4 bedden in die nis, heel dicht op elkaar. Daar maak ik nog een keer een foto van. Fam moet mevr helpen tillen. En die nemen nu de zorg over ! Doen de zich verzorging en de babyverzorging en de borstvoeding ! En dat gaat heel relaxed en goed, er is 24/7 iem vd fam bij de patiënt. Die zorgen ook voor het eten en alles omtrent moeder en kind, de zusters die bij de OK waren werken gewoon op de afd. Niks geen OK-assistenten. Die zusters doen nu in principe nog een ding aan de patiënt, en dat zijn de medicijnen en ik mag een keer bloeddruk meten ! In de verpleegsterspost zitten ze veel, heel chill, schrijven in een soort dossier. Van onze 4 patiënten. En kletsen met elkaar, in het Luganda. Heel gezellig lijkt het. Ze vragen me ook veel en betrekken me ook in de gesprekken. Snap er de ballen van. Met moeder en kind gaat het goed, want ik loop er af en toe even langs. De Mzungu houdt de boel wel in de gaten . Bij een andere patiënt mag ik medicijnen gaan geven.....die we eerst in een mandje gaan halen in de Pharmacy. Of ik even een infuusnaald wil steken en dan de med. geven. Even uitgelegd, dat ik geen infuusnaalden kan steken, wel de rest, waarschijnlijk had ik het toch beter gekund, ik heb bijgelicht met mijn iPhone, want hun prikken gewoon op hoop van zegen. Dus 3 a 4 keer mis. Lunch mocht ik met de directrice, die kwam me halen, en ik krijg eten van de zaak. In de kantine, alles wat ik beschrijf ga ik ook nog op foto zetten. Want het is niet te beschrijven. Het eten......ze aten het smakelijk op....trots op hun Afrikaanse keuken. Ik heb paar hapjes genomen, het was niet vies, maar ik krijg het moeilijk weg. Heb reserve genoeg. Daarna was het rustig en werd ik opgehaald door mijn private bodaboda driver, die vanmorgen had begrepen dat ik tot plm 16 u zou werken, en die dacht, die haal ik wel op, betaalt mzungu-price. Das ms het tienvoudige van wat ze van een andere rit krijgen. Voor mij wel fijn, hij weet nu waar ik "woon" en werk. Morgen komt hij me weer ophalen.....ben benieuwd, zou een wonder zijn dat een Oegandees zich aan een afspraak houdt.